Ψηφιακή Παιδεία

Ένα πλαίσιο για τον επανασχεδιασμό και την αναδιάρθρωση του σχολείου.

Από την αναθεωρημένη έκδοση που εκπονήθηκε από την ομάδα εργασίας του Συμβουλίου Εκπαιδευτικών Θεμάτων της Αμερικανικής Ψυχολογικής Εταιρίας.

Η ανάπτυξη κάθε μιας από τις παρακάτω αρχές συντέθηκε με βάση συζητήσεις ειδικών, από διαφορετικές ερευνητικές αντιλήψεις, πάνω στην έρευνα που θεμελιώνει κάθε αρχή.

ΓΝΩΣΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ-ΓΝΩΣΤΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ

1. H φύση της μεθόδου της μάθησης

Η μάθηση σύνθετης ύλης είναι αποτελεσματικότερη όταν χρησιμοποιείται μια μέθοδος που σκοπεύει να δομήσουν οι μαθητές βασικές έννοιες στηριγμένοι σε πληροφορίες και εμπειρία.

Υπάρχουν διάφοροι τύποι μάθησης, για παράδειγμα η μηχανική μάθηση και η μάθηση που περιλαμβάνει την παραγωγή γνώσεων, οι γνωστικές δεξιότητες και οι στρατηγικές μάθησης.

Η μάθηση στα σχολεία πρέπει να δίνει έμφαση στη χρήση σκόπιμων μεθόδων, που οι μαθητές μπορούν να χρησιμοποιήσουν για να οικοδομήσουν μια έννοια βασιζόμενοι σε πληροφορίες, σε εμπειρίες και σε δικές τους σκέψεις και πιστεύω. Στο πλαίσιο αυτό, οι μαθητές που πετυχαίνουν είναι δραστήριοι, καθοδηγούνται από καθορισμένους στόχους, θέτουν τους δικούς τους ρυθμούς και λαμβάνουν προσωπική ευθύνη για τη συμμετοχή στη δική τους μάθηση. Τα στοιχεία που παρουσιάζονται στη συνέχεια επικεντρώνονται σε αυτού του είδους τη μάθηση.

2. Σκοποί των μεθόδων της μάθησης

Ο μαθητής που πετυχαίνει, με την υποστήριξη και καθοδήγηση του εκπαιδευτικού, δημιουργεί σταδιακά σημαντικές, συναφείς και αλληλένδετες γνωστικές αναπαραστάσεις.

Η στρατηγική φύση της μάθησης απαιτεί από τους μαθητές να κατευθύνονται προς ορισμένο σκοπό. Οι μαθητές, για να οικοδομήσουν χρήσιμες γνωστικές αναπαραστάσεις και να αποκτήσουν τις στρατηγικές σκέψης και μάθησης που είναι αναγκαίες για συνεχή πετυχημένη μάθηση σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους, πρέπει να παράγουν και να επιδιώκουν σχετικούς προσωπικούς σκοπούς.

Αρχικά, οι βραχυπρόθεσμοι στόχοι των μαθητών μπορεί να έχουν κάποια σκοτεινά σημεία, αλλά με την πάροδο του χρόνου, οι μαθητές μπορούν να τους ξεκαθαρίσουν, καλύπτοντας τα κενά, αναλύοντας τις ασυνέπειες και εμβαθύνοντας στην ύλη, για να επιτύχουν τελικά πιο μακροπρόθεσμους στόχους. Οι εκπαιδευτικοί μπορούν να βοηθήσουν τους μαθητές να δημιουργήσουν σημαντικούς στόχους μάθησης που να είναι συνεπείς με τις προσωπικές, εκπαιδευτικές φιλοδοξίες και ενδιαφέροντά τους.

3. Η «κατασκευή» της γνώσης

Ο μαθητής που πετυχαίνει μπορεί να συνδέει, με σημαντικούς τρόπους, νέες πληροφορίες με προϋπάρχουσες γνώσεις του.

Η γνώση πλατύνει και βαθαίνει καθώς οι μαθητές συνεχίζουν να δημιουργούν δεσμούς, οι οποίοι συνδέουν τις νέες πληροφορίες και εμπειρίες τους με το υπάρχον γνωστικό υπόβαθρό τους. Η φύση αυτών των δεσμών μπορεί να πάρει διάφορες μορφές, όπως συμπλήρωση, τροποποίηση ή αναδιοργάνωση των ήδη υπαρχόντων γνώσεων ή δεξιοτήτων. Ο τρόπος, με τον οποίο αυτοί οι δεσμοί έχουν κατασκευαστεί ή αναπτύσσονται, μπορεί να διαφέρει τόσο μεταξύ των διαφορετικών θεματικών πεδίων όσο και μεταξύ των μαθητών με διαφορετικά ταλέντα, ενδιαφέροντα και ικανότητες. Ωστόσο, η νέα γνώση μένει απομονωμένη και δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί αποτελεσματικά σε νέα έργα ή να μεταφερθεί άμεσα σε νέες καταστάσεις, αν δεν συνδεθεί με την προηγούμενη γνώση και τις αντιλήψεις του μαθητή.

Οι εκπαιδευτικοί μπορούν να βοηθήσουν τους μαθητές να αποκτήσουν και να ολοκληρώσουν τη γνώση τους, εφαρμόζοντας στρατηγικές που είναι αποτελεσματικές σε μαθητές με διαφορετικές ικανότητες, όπως η ικανότητα συγκέντρωσης, η θεματική οργάνωση και η ταξινόμηση.

4. Στρατηγική σκέψη

Ο μαθητής που πετυχαίνει μπορεί να δημιουργεί και να χρησιμοποιεί ένα ρεπερτόριο τρόπων σκέψης και λογικών στρατηγικής για να πετύχει τους πολύπλοκους σκοπούς της μάθησης.

Οι επιτυχημένοι μαθητές χρησιμοποιούν στρατηγική σκέψη στην προσέγγισή τους στη μάθηση, στη λύση προβλημάτων και στη σύνθετη μάθηση. Κατανοούν και μπορούν να χρησιμοποιήσουν μια ποικιλία στρατηγικών που τους βοηθούν να φθάσουν στη μάθηση και την εκτέλεση των στόχων και να εφαρμόσουν τις γνώσεις σε καινούργιες καταστάσεις. Συνεχίζουν να επεκτείνουν την ποικιλία των στρατηγικών με τη μελέτη των μεθόδων που χρησιμοποιούν για να διαπιστώσουν ποια τους ταιριάζει, με την καθοδήγηση και ανατροφοδότηση, με την παρατήρηση και την αλληλεπίδρασή τους με κατάλληλα πρότυπα.

Τα αποτελέσματα της μάθησης αυξάνονται αν οι εκπαιδευτικοί ενισχύουν τους μαθητές τους να αναπτύξουν, να εφαρμόσουν και να αξιολογήσουν τις στρατηγικές δεξιότητές τους για μάθηση.

5. Σκέψεις … γύρω από τη σκέψη

Υψηλές σε τάξη στρατηγικές, για την επιλογή και την παρακολούθηση νοητικών χειρισμών, διευκολύνουν τη δημιουργική και κριτική σκέψη. Οι μαθητές που πετυχαίνουν μπορούν να εμβαθύνουν στο πώς σκέφτονται και μαθαίνουν, να θέτουν λογικούς ή εφικτούς σκοπούς, να επιλέγουν κατάλληλες στρατηγικές μεθόδους και να παρακολουθούν την πρόοδό τους ως προς αυτούς τους σκοπούς.

Επίσης, οι επιτυχημένοι μαθητές γνωρίζουν τι να κάνουν, αν προκύψει κάποιο πρόβλημα, ή αν δεν κάνουν την επιθυμητή πρόοδο προς ένα συγκεκριμένο σκοπό. Μπορούν να παράγουν διάφορες μεθόδους για να φθάσουν το στόχο τους ή να επανελέγξουν την καταλληλότητα και χρησιμότητα του στόχου τους.

Διδακτικές μέθοδοι, που επικεντρώνονται στο να βοηθήσουν τους μαθητές να αναπτύσσουν αυτές τις υψηλές σε τάξη (μετά-γνωστικές) στρατηγικές, μπορούν να αυξήσουν τη μάθηση και την προσωπική ευθύνη των μαθητών για μάθηση.

6. Το περιβάλλον μάθησης

Η μάθηση επηρεάζεται από περιβαλλοντικούς παράγοντες, όπως ο πολιτισμός, η τεχνολογία και οι εκπαιδευτικές ασκήσεις.

Η μάθηση δεν συμβαίνει γρήγορα. Οι εκπαιδευτικοί παίζουν ένα σημαντικό αλληλεπιδραστικό ρόλο με τον μαθητή και με το περιβάλλον της μάθησης. Ο πολιτισμός ή οι επιδράσεις της παρέας πάνω στους μαθητές μπορούν να επηρεάσουν πολλές σχετικές εκπαιδευτικές μεταβλητές, όπως η παρώθηση, ο προσανατολισμός προς τη μάθηση και οι τρόποι σκέψης.

Τα τεχνολογικά μέσα και οι εκπαιδευτικές ασκήσεις πρέπει να είναι κατάλληλες για το επίπεδο γνώσεων των μαθητών, τις γνωστικές ικανότητές τους και τις στρατηγικές μάθησης και σκέψης τους.

Το περιβάλλον της τάξης, είναι ενισχυτικό ή όχι, μπορεί, επίσης, να έχει σημαντικές επιρροές στη μάθηση των μαθητών.

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΑΡΩΘΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΠΗΡΕΑΣΜΟΥ

7. Επιρροές της παρώθησης και του συναισθήματος στη μάθηση

Το τι και το πόσο μαθαίνεται επηρεάζεται από τα κίνητρα του μαθητή. Η παρώθηση για μάθηση επηρεάζεται, επίσης, από τις ατομικές συναισθηματικές καταστάσεις του μαθητή, τα πιστεύω του, τα ενδιαφέροντα, τους στόχους και τον τρόπο σκέψης του.

Ο πλούσιος κόσμος των συλλογισμών, τα «πιστεύω», οι στόχοι και οι προσδοκίες για επιτυχία ή αποτυχία του μαθητή, μπορούν να αυξάνουν ή να επεμβαίνουν στην ποιότητα της σκέψης του και την πρρόσκτηση των πληροφοριών.

Τα «πιστεύω» του μαθητή για τον εαυτό του, ως μαθητή, και η φύση της μάθησης έχουν αξιοσημείωτη επίδραση στην παρώθηση.

Οι παράγοντες της παρώθησης και των συναισθημάτων επηρεάζουν τόσο την ποιότητα της σκέψης και απορρόφησης των πληροφοριών όσο και την ατομική υποκίνηση για μάθηση.

Θετικά συναισθήματα, όπως η περιέργεια, γενικότερα αυξάνουν την παρώθηση και διευκολύνουν τη μάθηση και την επίδοση.

Κάποια μικρή αγωνία μπορεί, επίσης, να αυξήσει τη μάθηση και την επίδοση, με το να προσηλωθεί ο μαθητής σε μια ιδιαίτερη εργασία του.

Ωστόσο, έντονα αρνητικά αισθήματα (π.χ. αγωνία, πανικός, οργή, ανασφάλεια) και σχετικές αρνητικές σκέψεις (π.χ. ανησυχία για το καθήκον, συναγωνισμός, σκέψη της αποτυχίας, φόβος για τιμωρία και περίγελο, στιγματισμός), γενικότερα μειώνουν την παρώθηση, επεμβαίνουν στη μάθηση και συμβάλλουν σε χαμηλή επίδοση.

8. Η φυσική παρώθηση για μάθηση

Η δημιουργικότητα των μαθητών, η υψηλή ποιότητα σκέψης και η φυσική περιέργεια συμβάλλουν στην παρώθηση για μάθηση. Η φυσική παρώθηση διεγείρεται με σχολικές εργασίες κατάλληλα κατασκευασμένες και επιλεγμένες για την πρωτοτυπία και δυσκολία τους, ώστε να είναι σχετικές με τα προσωπικά ενδιαφέροντα των μαθητών και με τη δυνατότητα προσωπικής επιλογής και ελέγχου.

Η περιέργεια, η εύκαμπτη διορατική σκέψη και η δημιουργικότητα είναι οι σπουδαιότεροι δείκτες της φυσικής παρώθησης των μαθητών να μάθουν και η οποία είναι, κατά ένα μεγάλο μέρος, συνάρτηση της επικέντρωσης στις βασικές ανάγκες τους να είναι υπεύθυνοι και να εξασκούν προσωπικό έλεγχο.

Η φυσική παρώθηση διευκολύνεται με εργασίες που οι μαθητευόμενοι αντιλαμβάνονται ως ενδιαφέρουσες, διασκεδαστικές, σημαντικές και κατάλληλες για τις ικανότητες τους, όσον αφορά την πολυπλοκότητα και δυσκολία τους, και τέτοιες που πιστεύουν ότι μπορούν να τις φέρουν σε πέρας με επιτυχία.

Επίσης, η φυσική παρώθηση διευκολύνεται σε εργασίες, όπου γίνεται παραλληλισμός με πραγματικές καταστάσεις και υπάρχει ανάγκη για επιλογές και έλεγχο.

Οι εκπαιδευτικοί μπορούν να ενθαρρύνουν και να υποστηρίξουν τη φυσική περιέργεια και παρώθηση των μαθητών για μάθηση ακολουθώντας τις ατομικές διαφορές στις αντιλήψεις των μαθητών σχετικά με τους διάφορους νεωτερισμούς και τη δυσκολία, τη σχετικότητα και την προσωπική επιλογή και τον έλεγχο.

9. Συνέπειες της παρώθησης στην προσπάθεια

Η απόκτηση περίπλοκων γνώσεων και δεξιοτήτων απαιτεί μεγαλύτερη προσπάθεια από τον μαθητή και καθοδηγούμενη εξάσκηση. Χωρίς την παρώθηση του μαθητή να μάθει, η προθυμία του να ασκηθεί είναι απίθανη, χωρίς εξαναγκασμό ή πίεση.

Η προσπάθεια είναι ένας άλλος σημαντικός δείκτης για την παρώθηση για μάθηση. Η απόκτηση των πολυσύνθετων γνώσεων και δεξιοτήτων απαιτεί την επένδυση σημαντικής ποσότητας ενέργειας των μαθητών και στρατηγική προσπάθεια, καθώς και επιμονή για μεγάλο χρονικό διάστημα. Είναι αναγκαίο, οι εκπαιδευτικοί να ασχοληθούν με το να διευκολύνουν την παρώθηση, με στρατηγικές που αυξάνουν την προσπάθεια του μαθητή και την υποχρέωσή του για μάθηση και με το να επιτυγχάνουν υψηλά πρότυπα αντίληψης και κατανόησης.

Αποτελεσματικές στρατηγικές περιέχουν σκόπιμες δραστηριότητες μάθησης, οδηγούμενες από ασκήσεις που αυξάνουν τα θετικά συναισθήματα και τη φυσική παρώθηση για μάθηση, όπως και από πρακτικές και μεθόδους που αυξάνουν την αίσθηση των μαθητών ότι μια εργασία είναι ενδιαφέρουσα και τους αφορά προσωπικά.

ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

10. Επιρροές στην ανάπτυξη της μάθησης

Καθώς τα άτομα αναπτύσσονται, υπάρχουν διάφορες ευκαιρίες και περιορισμοί για τη μάθηση. Η μάθηση είναι περισσότερο αποτελεσματική όταν η διαφορετική ανάπτυξη, εντός και διαμέσου σωματικών, νοητικών, συναισθηματικών και κοινωνικών προτεραιοτήτων, έχει ληφθεί υπόψη.

Τα άτομα μαθαίνουν καλύτερα όταν η ύλη είναι κατάλληλη για το επίπεδο της ανάπτυξής τους και παρουσιάζεται με ένα απολαυστικό και ενδιαφέροντα τρόπο.

Επειδή η ατομική ανάπτυξη διαφέρει για λόγους νοητικών, κοινωνικών, συναισθηματικών προτεραιοτήτων η επιτυχία σε διαφορετικές διδακτικές προτεραιότητες μπορεί επίσης να διαφέρει.

Υπερβολική έμφαση σε ένα τύπο ανάπτυξης της ετοιμότητας, όπως για παράδειγμα η ετοιμότητα για ανάγνωση, μπορεί να εμποδίζει τους μαθητές να αποδείξουν ότι είναι πιο ικανοί να σε άλλα πεδία. Η ατομική ανάπτυξη των μαθητών (γνωστική, συναισθηματική και κοινωνική) και το πώς διερμηνεύουν τις εμπειρίες της ζωής τους επηρεάζονται από τους ακόλουθους παράγοντες:

προηγούμενη εκπαίδευση,
οικογένεια,
πολιτισμός και
κοινωνία.
Η πρόωρη και συνεχώς πατερναλιστική εμπλοκή στη σχολική ζωή, η ποιότητα των γλωσσικών αλληλεπιδράσεων και οι διαφορετικοί τρόποι επικοινωνίας μεταξύ των ενηλίκων και των παιδιών μπορούν να επηρεάσουν αυτές τις περιοχές ανάπτυξης. Η γνώση και κατανόηση των διαφορών μεταξύ των παιδιών στην ανάπτυξη, με και χωρίς συναισθηματικές, σωματικές νοητικές ανικανότητες, μπορούν να διευκολύνουν τη δημιουργία κατάλληλου για μάθηση περιβάλλοντος.

11. Οι επιρροές της κοινωνίας στη μάθηση

Η μάθηση επηρεάζεται από τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις, τις διαπροσωπικές σχέσεις και την επικοινωνία με τους άλλους. Η μάθηση μπορεί να αυξηθεί όταν ο μαθητής αλληλεπιδρά και συνεργάζεται με τους άλλους σε σχολικά καθήκοντα. Περιβάλλοντα, που επιτρέπουν τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις και σέβονται την ιδιαιτερότητα, προωθούν την εύκαμπτη σκέψη και την κοινωνικοποίηση. Σε ένα σχολικό περιβάλλον, που υπάρχει αλληλεπίδραση και συνεργασία, τα άτομα έχουν την ευκαιρία για δημιουργία προοπτικών και σύνθετης σκέψης, που μπορεί να οδηγήσει σε υψηλότερα επίπεδα γνωστικής, κοινωνικής και συναισθηματικής ανάπτυξης και αυτοεκτίμησης. Ποιοτικές διαπροσωπικές σχέσεις, που παρέχουν σταθερότητα, εμπιστοσύνη, και φροντίδα, μπορούν να αναπτύξουν στους μαθητές την αίσθηση της ένταξης και την αυτοεκτίμηση και δημιουργούν ένα θετικό κλίμα για μάθηση. Οι επιρροές της οικογένειας, μία θετική διαπροσωπική υποστήριξη και η καθοδήγηση σε στρατηγικές, που βασίζονται στην προσωπική παρακίνηση, μπορούν να αντισταθμίσουν παράγοντες, που συγκρούονται με τη σωστή μάθηση, όπως τα αρνητικά «πιστεύω» για τις ικανότητες σε ένα συγκεκριμένο αντικείμενο, το υψηλό επίπεδο άγχους ενόψει εξετάσεων, οι αρνητικές προσδοκίες σχετικά με το φύλο και η υπερβολική πίεση για επιτυχία.

ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ

12. Ατομικές διαφορές και μάθηση

Οι μαθητές έχουν διαφορετικές στρατηγικές, τρόπους προσέγγισης και ικανότητες για μάθηση και αυτό είναι συνάρτηση της προηγούμενης εμπειρίας τους και της κληρονομικότητας. Τα άτομα γεννιούνται και αναπτύσσονται με δικές τους ικανότητες και ταλέντα. Επιπλέον, με τη μάθηση και την κοινωνική πολιτιστική επιρροή αποκτούν τις δικές τους αναπαραστάσεις, για το πως τους αρέσει να μαθαίνουν και για το ρυθμό με τον οποίο μαθαίνουν. Παρόλα αυτά, αυτές οι αναπαραστάσεις δεν είναι πάντα χρήσιμες στο να βοηθήσουν τους μαθητές να φθάσουν τους στόχους τους. Οι εκπαιδευτικοί πρέπει να βοηθήσουν τους μαθητές να εξετάσουν τις προτιμήσεις τους και να τις επεκτείνουν ή να τις τροποποιήσουν, αν είναι απαραίτητο. Η αλληλεπίδραση μεταξύ των ατομικών διαφορών των μαθητών και του προγράμματος σπουδών, καθώς και οι συνθήκες του περιβάλλοντος είναι παράγοντες κλειδιά, που επηρεάζουν τα αποτελέσματα της μάθησης. Οι εκπαιδευτικοί πρέπει να ευαισθητοποιηθούν στις ατομικές διαφορές, στο σύνολο τους. Πρέπει, επίσης, να ακολουθούν τις αντιλήψεις των μαθητών, στο βαθμό που καθεμιά από τις διαφορές αυτές είναι αποδεκτή και σύμφωνη με διαφορετικές εκπαιδευτικές μεθόδους και ποικίλη ύλη.

13. Μάθηση και ιδιαιτερότητα

Η μάθηση είναι αποτελεσματικότερη όταν λαμβάνονται υπόψη οι διαφορές στο γλωσσικό, πολιτισμικό, και κοινωνικό υπόβαθρο των μαθητών. Οι ίδιες βασικές αρχές, της μάθησης, της παρώθησης και της αποτελεσματικής διδασκαλίας, απευθύνονται σε όλους τους μαθητές. Οπωσδήποτε, η γλώσσα, η εθνικότητα, η φυλή, τα πιστεύω και το κοινωνικοοικονομικό κατεστημένο μπορούν να επηρεάσουν τη μάθηση. Η προσεκτική παρατήρηση σε αυτούς τους παράγοντες της διδακτικής διαδικασίας αυξάνει τις πιθανότητες για τον σχεδιασμό και την εφαρμογή κατάλληλου περιβάλλοντος μάθησης. Όταν οι μαθητές αντιλαμβάνονται ότι οι ατομικές διαφορές τους, όσον αφορά τις ικανότητες, το προηγούμενο υπόβαθρο, τον πολιτισμό και τις εμπειρίες τους, αξιοποιούνται και συνδυάζονται σε μαθητικά καθήκοντα και σχήματα, το επίπεδο της παρώθησης και της αποτελεσματικότητας αυξάνονται.

14. Πρότυπα και αξιολόγηση

Η δημιουργία κατάλληλων, υψηλών και δελεαστικών προτύπων και η αξιολόγηση του μαθητή, ανάλογα με την πρόοδο της μάθησης (που περιλαμβάνει τη διάγνωση, την πορεία και την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων), είναι ακέραια τμήματα της πορείας μάθησης. Η αξιολόγηση δίνει σημαντικές πληροφορίες και στους μαθητές και στο εκπαιδευτικό, σε όλα τα στάδια της πορείας διδασκαλίας. Αποτελεσματική μάθηση πραγματοποιείται όταν οι μαθητές δελεάζονται να δουλέψουν για την επίτευξη κατάλληλα υψηλών στόχων και γι’ αυτό το λόγο η εκτίμηση των αντιληπτικών δυνατοτήτων και αδυναμιών τους, όπως επίσης και η εκτίμηση των παρόντων γνώσεων και δεξιοτήτων, είναι σημαντική για τη συλλογή διδακτικού υλικού, που να έχει έναν κατάλληλο βαθμό δυσκολίας. Η διαρκής αξιολόγηση της κατανόησης των μαθητών στην ύλη του προγράμματος σπουδών μπορεί να δώσει αξιόλογη ανατροφοδότηση, τόσο στους μαθητές όσο και στους εκπαιδευτικούς, για την πρόοδο προς τους στόχους της μάθησης. Η τυποποιημένη αξιολόγηση της μαθητικής προόδου και η αξιολόγηση των αποτελεσμάτων, εξασφαλίζει έναν τύπο πληροφόρησης, σχετικά με την επίτευξη επιπέδων, μαζί και διαμέσου των ατόμων, που μπορούν να πληροφορήσουν διαφορετικούς τύπους προγραμματικών αποφάσεων. Οι περιγραφικές αξιολογήσεις μπορούν να αποτελέσουν άλλες πηγές, σχετικά με την επίτευξη των εκπαιδευτικών αποτελεσμάτων. Η αυτοαξιολόγηση της μαθητικής προόδου μπορεί να βελτιώσει την αυτοεκτίμηση των ικανοτήτων στους μαθητές και να αυξήσει την παρώθηση και την αυτοκατευθυνόμενη μάθηση.

ΠΗΓΗ